کرشمه در پالیز
نویسنده:بزرگمهر
در آغاز کار برای از میان برداشتن نیازهای خویش به همگرا شدن اندیشه به سوی نیاز خواسته شده ، نیازمندیم. زمانی که به دانشگاه میروید ویا در مدرسه هستید می توانید برای پاسخگویی به نیاز های خویش ، ارگانهای گوناگون را برگزینید؛ و راستی که این ارگانها نیاز به همگرا شدن اندیشه به سوی نیاز خواسته شده تان را برآورده می کنند.
اگر نیاز به یادگیری ارتشگری و به کارگیری جنگ افزار داشته باشید ، می توانید ارگان بسیج را برگزینید.
اگر نیاز به انجام کارهای فرهنگی در زمینه های دینی داشته باشید ، میتوانید ارگانهایی همچون کانون دانشجویان زرتشتی و یا دفتر فرهنگ اسلامی را گزینش کنید.
و بسیاری نهادهای دیگر که شما را در این زمینه ها پشتیبانی خواهند کرد ؛ ولی در زمینه پژوهش برای همگرا شدن جایگاهی را نخواهید یافت و فضای دانشگاه و مدرسه کمتر به برآوردن این نیاز می پردازد . اگر دانشگاه را اقیانوس بزرگی از دانش وآگاهی بدانیم ، در آن پناهگاههایی همچون ارگانهای نامبرده برای خواستاران هستی دارد؛ ولی برای آنها که می خواهند در فضای اقیانوس به گردش بپردازند و درباره جای جای آن پژوهش کنند ، چه پشتیبانی را می توان یافت ؟ موتور نیرو دهنده و همگرا کننده اندیشه ، به سوی این خواسته کدام است ؟
زمانی ، برای پاسخ گفتن به این پرسش به همراه دوستان هم اندیشی را پیشه کردیم و سامانه ای به نام پالیز را پدید آوردیم . گروه پالیز با 3 تن آغاز گشت و امروز نیز با همان 3 نفر دنبال می شود. بسیار خواندیم و نوشتیم و در نشست های چند هنگامه ای ، آیین نگاشتیم . کار گاهنامه دی نیز که پژوهش های کوچک و بزرگ ما را می توانست بنمایاند در یک شماره کامپیوتری به پایان رسید . رادیو سروستا و سایت سپید از دیگر کارهایی بودند که شوربختانه از روی کم درآمدی (ماهیانه 3000 تومان) نتوانستیم انجام دهیم .
ما به اینکه وبلاگ نمی تواند بازتاب خوبی داشته باشد آگاهیم ؛ ولی از آنجا که نتوانستیم از520000000 مترمربع زمین خدا ، 12 متر آن را نیز برای پیشرفت دانش و پژوهش فراهم کنیم ، به جهان IT روی آوردیم تا هم جایی برای بررسی دانش و پژوهشهایمان داشته باشیم و هم اینکه از هزینه های رفت و آمد کم کرده باشیم.
دوست گرامی ؛ هر کسی با هر ملیت و با هر دینی می تواند یک پالیزبان باشد (مگر کژاندیشان) . پس با این وبلاگ پیمانتان را با ما استوار سازید.
پالیزی بزرگتر و فراتر از زمین،کهکشان و باور و اندیشه های مردم